6. blogg frá Caerdydd, Cymru

Það verður að segjast eins og er að “Skæpið” (e: Skype) er sennilega merkilegasta nýjungin, ef nýjung skyldi kalla, sem netið hefur fært okkur nýjungagjörnum og samskiptaháðum mannverum síðustu árin. Þetta fyrirbæri gerir fólki kleift að ræða saman eins og í síma, endurgjaldslaust, en í sínu kjörumhverfi, þ.e. fyrir framan tölvuna. Það er hægt að þykjast vera upptekinn ef maður er ekki upptekinn, maður sér hver er að hringja og svo eru gæðin bara stórfín. Og kostnaður við að hringja í venjulega síma er hverfandi miðað við almenna símkerfið. Ég er búinn að tala til Íslands í þrjá – fjóra klukkutíma fyrir 4 GBP eða 440 Íkr. Þetta er líka góð áminning um það að tæknin er fljót að útiloka gamla tækni sem okkur þykir sjálfsögð. Sannið þið til, heimilissímar verða óþekktir eftir 5 ár. Og tölvupósturinn sem er að verða SPAM að bráð hlýtur að breytast hratt. Hvað kemur í staðinn? Það veit ég ekki. Kannski hugsanaflutningur.

Hvað finnst ykkur um skólabúninga? Mér finnst þetta frábært fyrirkomulag. Það þarf ekki einu sinni að velta vöngum yfir því hvað á að fara í þennan morguninn, eitthvað sem breytir háralit fjölda foreldra með tímanum í grátt. Auðvitað er þetta n.k. einkennisbúningakerfi eins og í hernaði en þó ristir það dýpra. Stríðni vegna klæðaburðar nánast hverfur, “hann á svona, mig langar í svona” umræða sömuleiðis. Ég skora á ykkur foreldra að berjast fyrir skólabúningum í íslenskum grunnskólum, ég er afar hlynntur þessari stefnu fyrir neyslubrjáluð þjóðfélög eins og á Íslandi. Þetta eru ekki bara jakkar og bindi, pils og skyrtur. Nú eru þægilegar einfaldar peysur í umferð með merki skólans, buxur eða pils. Reyndar eru reglurnar talsvert strangar, svartir skór en alls ekki hvítir strigaskór. En það er líka fínt, gott fyrir agann, sem við fáum í afar litlum skömmtum.

Hugsið ykkur ef opinber skjöl og birtingar á Íslandi verða öll á ensku og íslensku, eða dönsku og íslensku. Einkaútvarpsstöðvar alfarið á ensku en litla RUV á íslensku. “Beware (í:Varúð).”