Grasekkill!

Nú er konan farin, tók bara leigubíl kl. hálfsjö í morgun og bless. Ekki svo að skilja að hún sé alfarin, nei bara að skreppa heim í brúðkaup, kemur aftur á sunnudagskvöld. Tók með sér slatta af farangri sem annars hefði orðið yfirvigt við alvöru heimför þann 22. des. 

Við stelpurnar verðum því ein heima yfir helgina og finnum okkur eitthvað til dundurs. Svona hæfileg fjarvera maka styrkir bara sambandið. Gott að þurfa að vera einn því þá finnur maður að maður er ekki nema hálfur.