Grænþvottur

Grænþvottur eða "Greenwash" er eitthvað sem á við að minna á um þessar mundir. Um er að ræða fyrirbrigði sem snýst um það þegar fyrirtæki, einstaklingur, hópur eða stofnun kynnir sig og ímynd sína sem umhverfisvæna eða græna en að baki liggur götótt stefna sem heldur ekki vatni sé grannt skoðað. Umræða um grænþvott er ekki ný af nálinni en á síðustu og bestu/verstu tímum er hún mikilvægari en nokkru sinni. Allskyns tónar af grænu eru kynntir til sögu, vinstri grænir, hægri grænir, grænir bílar, græn hús, græn orka o.s.frv. Þessi græni litur getur síðan þvegist af í fyrstu rigningarskúr. 

En hvernig kemst svona lagað upp, að græn stefna sé ekki græn? Kannski veit viðkomandi ekki betur og heldur grænleika sínum fram í góðri trú. Þekking og/eða tækni er kannski ekki komin lengra. Eða um er að ræða einlægan brotavilja, eða hvíta lygi.

Blaðamenn og frjáls félagasamtök eru þeir ásar sem eru helst líklegir til að koma upp um grænþvott. Blaðamenn með rannsóknum og frjáls félagasamtök með sérfræðinga innan sinna vébanda sem sjá í gegnum plottið. Neytendur þurfa síðan að hafa öryggi á oddinum því blekkingar snúa ekki eingöngu að verðlagningu, magntölum og útliti, heldur líka grænni ímyn. Stöðluð vottunarkerfi eru til þess gerð að koma í veg fyrir grænþvott en þau eru ekki til á öllum sviðum. Hér á landi er þörf á öflugu aðhaldi þegar fyrirtæki og reyndar stjórnmálaflokkar, hver af öðrum, kynna sig sem græn.

Breytt stjórnarráð

Það er í sjálfu sér ekki nýtt að fá óstaðfestar fregnir í óáreiðanlegum fréttamiðlum eins og visi.is og Fréttablaðinu. Það vakti hins vegar blendin viðbrögð hjá mínum vinnufélögum og reyndar fleirum að sjá þar svart á hvítu í síðustu viku að okkar málaflokkur yrði vistaður undir umhverfisráðuneytinu en ekki landbúnaðarráðuneytinu. Hjá mér voru viðbrögðin svosem ekki blendin. Ég hef lengi beðið eftir breytingum í þessum málaflokki öllum og þó það væri ekki nema breytinganna vegna þá væri gott að fá nýtt ráðuneyti, ný sjónarmið og nýtt fólk. Það má lengi ræða það hvort landgræðsla eigi heima undir umhverfisráðuneyti. Gróðurverndarstarf, gróðureftirlit, stöðvun landeyðingar, fræðslustarf og endurheimt vistkerfa má auðveldlega rökstyðja að eigi heima undir umhverfisráðuneytinu. Landgræðsla hefur lengi verið mjög landbúnaðarmiðuð, átt áherslur talsvert undir hagsmunaaðilum innan þess geira og lagabreytingar háðar þeim sjónarmiðum. Þess vegna m.a. eru núverandi lög frá 1965. Sjónarmið og aðstæður hafa hins vegar mikið breyst og full ástæða til að stokka upp málaflokkinn. Það eru ekki næg rök að stærstur hluti landsins sé í eigu bænda. Bændur vinna manna mest að uppgræðslu lands. Það er ekki bara af því að þeir eru góðir menn, heldur sjá þeir sér hagsmuni í því sem atvinnurekendur. Það þjónar síðan hinum heildrænu hagsmunum að þeir vinni að þessum málaflokki, landi, þjóð og sjálfum sér til hagsbóta. 

En ég mun ekki harma það ef málaflokkurinn landgræðsla fer undir umhverfisráðuneytið. Hrósa hins vegar ekki fyrr en ég sé það gerast. Fyrrverandi landbúnaðarráðherra skorti þrek og þor til að klára eins lítið mál og sameiningu landgræðslu og skógræktar. Núverandi ríkisstjórn þarf að þora og horfa fram hjá sérhagsmunum ef málið á að ná í gegn. 

Óhræddur formaður

Gaman að þessum viðbrögðum Haraldar. Oft hefði nú heyrst annað hljóð úr þessu horni hér á árum áður af minna tilefni. Hann er alls óhræddur, sókndjarfur og brattur. Það er ólíkt skemmtilegri nálgun.

Forystumenn bænda funda fljótlega með nýjum landbúnaðarráðherra

Svarar ekki í landbúnaðarráðuneytinu

Það er ekki að sökum að spyrja, það svarar ekki lengur í símann í landbúnaðarráðuneytinu. Sennilega ætti maður að reyna að ná í sjávarútvegsráðuneytið.

 

Landbúnaðarkerfið endurskoðað og frelsi aukið

Þurr á manninn

Hér ytra er svo þurrt að maður svitnar varla. Svitinn skilur aðeins eftir sig saltútfellingar á fötunum en hverfur jafnharðan. Þannig verða eftir hvítir blettir á fötum í stað rakra svitabletta. Þetta hefur það í förm með sér að maður gerir sér ekki eins grein fyrir vatnsþörfinni, vatnið bara gufar upp án þess maður verði var við það. Annars er ekki hægt að kvarta undan veðrinu, sól og hiti. Sennilega 30-35 gráður og sólin beint ofaní hvirfilinn. 

Dagskránni í dag var aflýst svo síðasti dagurinn hér verður frír. Ágætt en ég hefði svo sem alveg þegið að komast fyrr heim. Sakna konunnar minnar svo mikið.

Annars hefur þetta verið talsvert lærdómsríkt. Stundvísi hérlendra ekki upp á marga fiska og þeir eru með eindæmum langorðir. Stjórnkerfið enda talsvert flókið og margir sem þarf að hafa ánægða. Mikið var um hvítflibba hér í gærmorgun þegar ráðstefnan opnaði og mikið um bukt og beygingar.

En verkefni eins og það sem hér var verið að kynna er ekki einfalt í uppbyggingu.  Bæði er erfitt að ná í peninga til slíkra verkefna og krefst það mikillar kunnáttu og eftirfylgni. Er í raun orðið sér fræði. Hins vegar er að byggja upp verkefni sem virkar félagslega, bætir afkomu bændanna, bætir landið og er meðtekið í samfélaginu. Það virðist að mestu hafa tekist hér, sérstaklega er ég hrifinn af því hvernig þeir hafa tekið á félagslega þættinum, fléttað inn í að auka færni fólksins, lestrarkennsla, kennsla í meðferð búfjár, kennsla í að framleiða plöntur o.s.frv. Markmiðið að sjálfsögðu að auka færni og frumkvæði svo tækifærin verði fleiri. Hér er hins vegar gríðarleg fátækt en fólkið vingjarnlegra og glaðlegra en við er að búast við slíkar aðstæður.

Ég get ekki leynt því að maður hálf skammast sín sem Íslendingur fyrir að eiga land í tötrum en þvílíkan auð. Aðeins um það að ræða að setja peningana í farveg, aðeins pólitísk spurning.

Pólitík, hver var að tala um hana. Hvað ætli framsóknarmenn séu tilbúnir að ganga langt til að halda völdum? 

Kosningar flúnar, með trega

Jæja, nú flýg ég til Marokkó í fyrramálið. Þarf að vakna hálffjögur. Í Marokkó er ekki nema 34 stiga hiti þessa dagana og því rúmlega notalegt. Þá er að spá í hvaða föt í ósköpunum á maður að fara með. Rykið dustað af stuttermaskyrtunum og léttu buxunum, keypti niðurgangsmeðal til öryggis og svo þarf sólarvörn og moskítósprey. En það er með trega í hjarta að maður fer í svona ferðir. Mér finnst alltaf erfitt að skilja við mína fjölskyldu, þó það sé bara í stuttan tíma. 

Ég sumsé losna við eða missi af Júróvisjón og kosningum X07. Búinn að kjósa sjálfur. Mun þess í stað njóta kvöldverðar með ráðstefnuhöldurum þar ytra. Vel á minnst, ef einhver hefur snefil af áhuga á að vita hvað ég er að fara að gera þar ytra þá er hér slóð inn á heimasíðu verkefnisins sem verið er að kynna.  En þetta snýst um baráttu gegn eyðimerkurmyndun þar ytra og hvernig mannskapurinn hefur verið virkjaður í þeirri baráttu. Sumsé alheimsvandamál í hnotskurn. Þetta er hins vegar lítið rætt um sem umhverfisvandamál hér á landi, enda landið grasi og skógi vaxið hér og þar.

Og að lokum, ég væri alveg til í að skipta um ríkisstjórn. 

Marokkó!

Lífið fer stundum framúr manni. Nú stefnir allt í að ég fari til Marokkó á þriggja daga ráðstefnu um miðjan maí. Í gær var ég ekki beinlínis á leið til útlanda, reyndar frekar fúll yfir að konan væri að fara til útlanda um helgina. En ástin eykst og þroskast við hæfilega fjarveru. 

Ef einhver sem les þetta hefur komið til Marokkó, þá eru gagnlegar ábendingar vel þegnar. 

Ráðstefnan fer víst fram á frönsku en boðið upp á þýðingu. Ég var reyndar að hugsa um daginn hvort maður ætti nú ekki að bæta við sig eins og einu tungumáli. 

Dear Elsa, hættu núna!

Eftir markvissar umræður þriggja eiginmanna jafnmargra hjúkrunarfræðinga þá höfum við komist að þeirri niðurstöðu að kjarabarátta hjúkrunarfræðinga hefur minna en engan árangur borið. Þetta þýðir jafnframt það að forysta hjúkrunarfræðinga hefur brugðist þeim í því að berjarst fyrir því að fagstéttin húkrunarfæðingar fengi þá viðurkenningu sem henni ber. Þetta kemur í sjálfu sér ekki á óvart að forystunni mistekst að brjótast út úr hinni hefðbundnu skilgreiningu á starfinu. Kennarar eru annað dæmi. Hjúkrunarfræðingar eru stórkostleg stétt sem heldur samfélaginu saman þegar eitthvað bjátar á hjá okkur hinum "almenna Jóni".  Þær, því langflestar eru þær konur, sinna okkur af fagmennsku, greina það sem okkur bagar, hlusta á vælið í okkur, og segja okkur hvenær rétt sé að koma okkur af stað aftur í vinnu. Enginn hefur sinnt því að meta ávinninginn af starfi þessa fólks en þess í stað einbeitt sér að kostnaðinum. Því segjum við það, þrír eiginmenn jafnmargra hjúkrunarfræðinga, skiptið um forystu í Félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga, sóknarfærin eru fyrir hendi, lítið á ykkur sem vel menntaða fagmenn og fyllið stétt ykkar stolti. Við, þessir þrír eiginmenn, hvetjum alla sem staddir eru í svipuðum sporum að setja inn athugasemd, því það er okkar mat að nú sé kominn tími fyrir nærstadda að taka höndum saman og knýja á um nýja forystu í félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga svo kjarabaráttan skili einhverjum árangri. Látið í ykkur heyra. 

Gleðilegt sumar

Þetta var þessi fíni dagur. Tekinn snemma í 4 stiga frosti. Kjarnmikill safi í hádeginu og skoðaður Garðyrkjuskólinn e.h. Ís í Eden, alltaf jafn furðulegt, og loks ekki síður kjarnmikil kássa í kvöldmatinn. Þetta minnti mig á Cardiff.

Frábærir tónleikar og grunngildin

Það tókst svosem ekki að bjóða frúnni á U2 tónleika en við fórum þess í stað á tónleika á vegum Ungmennafélagsins Baldurs í Þingborg, með ekki ófrægari hljómsveit en Köntrýsveit Baggalúts. Smávegis misskilningur í fjölmiðlaumfjöllun varð þess valdandi að við mættum 1 klst of snemma, og ekki þau einu. En biðin var fyllilega þess virði. Baggalútur stillti upp stórsveit með mannskap úr Hjálmum, Guðmund Pétursson og D Cassidy innanborðs. Flutningurinn var eftir því, hvert lag hnökralaust og textarnir hver öðrum fyndnari, útsetningar eðlilegar og í anda hefðbundins köntrís. Mannskapurinn hafði líka greinilega stórgaman að því sem þeir voru að gera. Enduðu á jólalagi.

Nú erum við feðginin heima meðan frúin er á málþingi í bænum, hlustum á Beautiful South og Ampop. Ég hef sett stefnuna á metnaðarfyllra tónlistaruppeldi fyrir börnin, hætta þessu barnatónlistarhjakki og velja úrvalstónlist til flutnings á heimilinu við hvert tækifæri. Það er ábyrgðarhluti að láta börnin fara á mis við klassíska popptónlist síðustu áratuga 20. aldarinnar og síðustu ára. Þetta er svipað og með matinn, ala börnin upp við reglulegt mataræði, hollan en góðan mat og samveru á matartímum. Þetta er í sjálfu sér ekki flókið, bara ganga út frá grunngildunum, börnin vinna síðan úr því sjálf eftir bestu getu.